فیمینیزم روزمره

دوشنبه یکم آبان ۱۳۹۶

لطفا بدون نام منتشر بشه!
یک : اون آقا رییس یک واحد بسیار سنگین و مهم بود، من کارمندش. متاهل، بسیار موقر، بسیار متین.
ارتقا گرفت و من شدم جانشینش. روزی که میخواست بره و داشت کارا رو به من تحویل میداد یههو از پشت به زور منو بغل کرد، میلرزیدم، تمام تنم نفرت بود. قبل از اون هم دائم تو صحبتاش با مفاهیم جنسی و گستاخانه آزارم میداد. من هیچوقت به روی خودم نمیاوردم که متوجه گستاخیهاش میشم.
دو: خدا رو شکر میکردم که رفته. اما تازه اول ماجرا بود، یه سری کارا رو ناقص به من تحویل داد و میگفت اگر میخوای بیشتر از این بهت یاد بدم باید بعد از ساعت اداری بمونی چون وقت نمیشه، از تصورشم حالم بد میشد.دائم جلو بقیه همکارا میگفت پس چرا برا آموزش نمیاید؟ چه کارمند بی نظمی هستی.. بقیه هم به دید تحقیر بهم نگاه میکردن و نمیدونستن ماجرا چیه.هیچوقت نموندم و قید اون آموزشها رو زدم...
سه: بعد از اون توی تمام جلسات منو خراب میکرد، کارای واحد منو نمیذاشت به نتیجه برسه، هر نامه اداری که براش ارسال میکردم میگفت فقط مذاکره حضوری تا من حاضر شم برم پیشش و من نرفتم، تمام اداره رو علیه من شوروند، به همه خط میداد با من همکاری نکنن، پشت سرم حرف میزد، ... تمام اداره فهمیده بودن این آقا با من مشکل داره، اما چراییشو نمیفهمیدن. دائم واسطه میفرستاد که بهش بگید دست از بچه بازی برداره، جای دختر منه، بیاد همکاری با واحد ما رو ادامه بده. حاضر نشدم و باز جلو بقیه شدم اون آدم لجباز که نمیخاد همکاری کنه.
چهار :
انقدر آزارها و فشارهای ایشون در محیط کار زیاد شده که از توان من خارجه...من دارم استعفا میدم.
من الان ده ماه هست این شرایط رو تحمل کردم. اما بیش از این نمیکشم
هر روز من رو تو اداره به جنگ اعصاب تبدیل کرده.
نمیدونم توی مملکت ما که قوانین برای این موارد وجود نداره باید چه کرد
کوچکترین حرفی بزنم خودم محکومم، آبرو برام نمیذاره، اون زمان من مجرد بودم، سابقه و سن و سالم از اون کمتره
و اوشون از این تیپ ادمای مذهبی و موقری هستن که همه به سرش قسم میخورن.
متاسفم برا خودم که کاری رو که اینقدر با خون جگر به دست اوردم و توش موفقم بخاطر یک بیمار جنسی رها میکنم.
#metoo
#من_هم
#فمینیسم_روزمره